Wednesday 1 March 2017

Last Minute !!! Jumping Lesson Sunday 5/3/2017!


Last Minute !!! Jumping Lesson Sunday 5/3/2017!

Jumping lesson by Momentum freeride instructure Marios BigPapa !!

FROM SMALL JUMPS TO WHIPS !!!

Sunday March 5th 13:00 YMMITOS !

only 6 spots AVAILABLE !!!

SPECIAL PRICE 20e !!!

Sunday 18 December 2016

KONA Process 153 vol. 2: Ανανεωμένο και «ιπτάμενο»!

H KONA παρουσίασε για το 2017 τη βελτιωμένη έκδοση του Process 153 με μικρές, αλλά στρατηγικές, αλλαγές σε σημεία που κάνουν τη διαφορά. Το MBike το δοκιμάζει στα σκληροτράχηλα μονοπάτια του Υμηττού και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας.

Από τον Μάριο Παπασημακόπουλο
Tο 2014, μαζί με την εμφάνιση του Process, η κατηγορία Enduro άρχισε να γνωρίζει μεγάλη απήχηση με αποτέλεσμα οι ανάγκες και οι απαιτήσεις των αναβατών να τείνουν να αγγίξουν τα όρια του παραλόγου. Το στοίχημα των κατασκευαστών ήταν ο σχεδιασμός και η ενσάρκωση ενός ποδηλάτου που υιοθετεί την οδηγική συμπεριφορά ενός DH χωρίς να θυσιάζει την αναβατική άνεση και ευχέρεια ενός XC ποδηλάτου.

Το 2015, η KONA σχεδίασε εκ νέου το Process, ένα ποδήλατο που εισήγαγε τη νέα πλατφόρμα πίσω ανάρτησης με την ονομασία «Rocker Independent Suspension» – καταργώντας το κλασικό 4bar link – καταφέρνοντας να «χωρέσει» ένα DH bike μέσα σε 153 χιλιοστά διαδρομής. Δύο χρόνια μετά, βλέπουμε την επανέκδοση του Process 153 με κάποιες μικρές αλλά στρατηγικές αλλαγές. Ένα λακωνικό «redefine» χωρίς περιττές φλυαρίες, για να ηγηθεί το ποδήλατο της εξέλιξης του αθλήματος και της αγωνιστικής πλέον χρήσης.
Πλαίσιο
Το πλαίσιο του Process 153 του 2017 διατηρεί τον χαρακτήρα του προκατόχου του, κρατώντας πολλά πράγματα αναλλοίωτα από την επιτυχημένη συνταγή. Το μέγεθος 650b τροχών middle travel (153mm πίσω και 160mm μπροστά) mountain bike που είναι κατασκευασμένο από butted 6061 αλουμίνιο, φιλοξενεί το «Rocker Independent Suspension Platform», ένα σύστημα που, δίνει τη δυνατότητα ανάπτυξης μιας γεωμετρίας με χαρακτηριστικό το ιδιαίτερα χαμηλό «standover» (705 mm), παρέχοντας άνεση και χώρο στον αναβάτη.
Επίσης, λόγο του χαμηλού βαρύκεντρου (που επηρεάζεται και από το ύψος της μεσαίας τριβής) επιτυγχάνεται η σταθερότητα και η ευελιξία του ποδηλάτου. Σε αυτό συνδράμει και το μήκος των chainstays στα 426mm, μέγεθος πρωτοφανές για ποδήλατο 650b αυτής της κατηγορίας. Χάρης αυτού, η σημαντική αύξηση του toptube κατά 13 χιλιοστά, διαμορφώνοντας το Large του test στα 642 χιλιοστά, προσδίδει καλύτερη αναβατική εργονομία χωρίς να θυσιάζεται η απόδοση στο στρίψιμο. Το αλληλένδετο με αυτές τις διαστάσεις μεταξόνιο αυξήθηκε κατά 25 χιλιοστά στο τελικό μήκος των 1215 χιλιοστών, θυμίζοντας διαστάσεις άλλης κατηγορίας, προδίδοντας τη σταθερότητα που αποδίδει ο καταβατικός του χαρακτήρας.

Ο σχεδιασμός του συστήματος αυτού και η επιλογή της χρήσης oversized bearings βοηθάει στην ακαμψία του πλαισίου, δίνοντας την αίσθηση Downhill ποδηλάτου. Η κλίση των 65.5° του head angle (μείωση 1⁰ σε σχέση με του 2016 για ακόμα πιο επιθετική σημπεριφορά) και του seat tube στις 75° (αύξηση 1⁰ σε σχέση με τον προκάτοχό του για καλύτερη εργονομία κατά το πεταλάρισμα) δομούν ένα «angry for speed» ποδήλατο το οποίο δεν έχει σε τίποτα να φοβηθεί την ανηφόρα.

Στο κινηματικό μέρος του R.I.S.P. οι αλλαγές είναι πολύ μικρές. Οι τιμές του anti-squat είναι σχετικά χαμηλές (<72%) για δισκάκια μεγαλύτερα των 32 δοντιών λόγω της χαμηλής τοποθέτησης του «main pivot». Με τη χρήση όμως μικρότερων chainrings (εργοστασιακά έχει 30άρι) οι τιμές αυτές βελτιώνονται μειώνοντας έτσι το φαινόμενο «pedal bob» (απολεσθείσα ενέργεια σε συμπίεση της ανάρτησης).
Θυσιάζονται λοιπόν λίγο από το «pedal efficiency» του ποδηλάτου, κυρίως κατά το sprint, επιτυγχάνουμε μικρό «chain growth» και μια γραμμική προς ελαφρώς προοδευτική αίσθηση της πίσω διαδρομής προκειμένου να είναι ενεργή η πίσω ανάρτηση και να κάνει χρήση της διαδρομής της, με προβλέψιμη αίσθηση κατά τη συμπίεσή της. Το «anti-rise» υπολογίζεται περίπου σε ποσοστό 90%, πράγμα που σημαίνει ότι το ποδήλατο διατηρεί αρκετά καλά τη γεωμετρία του κατά το φρενάρισμα.
Περιφερειακά
Η επιλογή των περιφερειακών είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό κομμάτι στο «outline» του ποδηλάτου καθώς βοηθάει ενεργά στη λειτουργία του, ενώ ταυτόχρονα προδίδει και τη συμπεριφορά του. Το ποδήλατο συνοδεύεται από αναρτήσεις της Rock Shox (ΥΑRΙ rc solo air 160mm και monarch RT) ρυθμίσεων επαναφοράς και κλειδώματος. Το Yari, είναι αισθητά πιο στιβαρό σε σχέση με τον προκάτοχό του, το pike, επιλογή που έρχεται σε συμφωνία και με τις αλλαγές στο πλαίσιο.

Βλέπουμε ήδη από τη βασική έκδοση ότι έχουν εξοπλίσει το ποδήλατο με τα tubeless ready WTB STP i29 στεφάνια (επίσης πιο στιβαρά σε σχέση με τα προηγούμενα μοντέλα) και το τηλεσκοπικό παλουκόσελλο της KS Lev integra, 150 χιλιοστών διαδρομής πλέον. Το φρενάρισμα, όπως και η μετάδοση 1×11, γίνεται υπό την υπογραφή της SRAM, μέσω των φρένων Guide R και της σειράς GX αντίστοιχα, εξασφαλίζοντας στον αναβάτη αξιόπιστη και ομαλή λειτουργία. To κόκπιτ είναι και αυτό εναρμονισμένο με τις υπόλοιπες αλλαγές, 40mm λαιμός για να υποστηρίξει το 35mm διαμέτρου και 780 χιλιοστών μήκους άκαμπτο τιμόνι.
Οδηγώντας…
Οδηγώντας το KONA Process 153, ήδη από τα πρώτα ασφάλτινα ανηφορικά μέτρα, εντύπωση μου έκανε το πόσο οικείο ένιωθα το ποδήλατο. Παράλληλα με τη βελτιωμένη εργονομικά θέσης οδήγησης, το Process σου εκπέμπει μια σιγουριά σταθερότητας. Μέσα στο μονοπάτι, παρά το μήκος του, το ποδήλατο είναι πολύ υπάκουο και ανταποκρίνεται άμεσα σε κάθε εντολή. Πράγματι το κοντό «ψαλίδι» εξουδετερώνει τη νωχελική αίσθηση που συνήθως σου δίνει το μακρύ μεταξόνιο, καταφέρνοντας να αποσπάσει τα θετικά και των δύο.
Τα περιφερειακά του, παρά το γεγονός ότι είναι το οικονομικό μοντέλο, έρχονται σε πλήρη λειτουργική αρμονία ενώ μέχρι και η λιτή πίσω ανάρτηση Μonarch RL, ενώ έκανε χρήση όλης της διαδρομής της, δεν ένιωσα ποτέ να τερματίζει ακόμα και σε ένα από τα πιο απαιτητικά καταβατικά μονοπάτια του Υμηττού. Όπου και αν βρισκόταν το ποδήλατο αναζητούσε την ταχύτητα και στην παρείχε με έλεγχο, ακαμψία, σταθερότητα, άνεση και ασφάλεια.

Προσωπικά, πιστεύω ότι η καταβατική ιδιοσυγκρασία του ποδηλάτου είναι αρκετά έντονη ώστε να επισκιάσει το downhill ποδήλατό μου, οδηγώντας το στον παροπλισμό.
To Process 153, αν και θα ήθελα να το χαρακτηρίσω ως ένα «do it all» ποδήλατο, διαθέτει τέτοιες καταβατικές ικανότητες που χρίζουν αυτόν το χαρακτηρισμό ελλιπή. Το ποδήλατο θα σε ανεβάσει άνετα στην κορυφή του βουνού και στη συνέχεια θα σε πάει στους πρόποδες του με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο το οποίο θα μεγαλώνει όσο θα χειροτερεύουν οι συνθήκες.
Αυτό που θα ήθελα στο Process 153, είναι μια «high volume» πίσω ανάρτηση με ρύθμιση compression που θα το κολάκευε περισσότερο, ώστε να μπορεί να αποδώσει πλήρως τις δυνατότητες του. Ως γραμμικό ποδήλατο με σχετικά χαμηλό «antisquat» η δυνατότητα χρήσης compression είναι σημαντική. Γιατί εχθρός του καλού είναι το καλύτερο…
Συμπέρασμα
Το ΚΟΝΑ Process αγαπήθηκε για την αξιοπιστία του και την άνεση με την οποία διαχειριζόταν ακόμα και τις πιο αντίξοες καταστάσεις καθώς και για την οικειότητα που σου εξέπεμπε από την πρώτη βόλτα άνεση και σιγουριά. Άρχισε να οδηγείται όλο και πιο σκληρά, γρήγορα και στα πιο άγρια μέρη, πράγμα που συνετέλεσε στην απόφαση της KONA να τροποποιήσει τη γεωμετρία του. Το εξαιρετικά ικανό βελτιωμένο πλαίσιο του ποδηλάτου συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται στο στοιχείο του είτε είναι σε κάποιο «flow trail» είτε σε DH track. Μπορεί να φαντάζει πανομοιότυπο με το προηγούμενο όμως οι διαφορές του είναι αισθητές στο μονοπάτι.
Μου αρέσει!
Συμπεριφορά, αίσθηση, φιλικότητα, υπέροχη γεωμετρία
Δε μου αρέσει…
Η έλλειψη ρύθμισης compression στην πίσω ανάρτηση

Χαρακτηριστικά

Πλαίσιο: KONA 6061 Aluminum Butted 153mm Travel
Πιρούνι: RockShox Yari Solo Air 160mm Tapered
Οπ. Αμορτισέρ: RockShox Monarch RT
Δισκοβραχίονας: SRAM GX 1000 30t X-Sync
Αλλαγές ταχ.: SRAM GX
Οπ. Ντερ: SRAM GX
Αλυσίδα: SRAM PC1130
Κασέτα: SRAM XG1150 10-42t 11spd
Φρένα: SRAM Guide R
Τροχοί: WTB STP i29 TCS
Ελαστικά: Maxxis Minion DHF EXO TR DUAL 27.5×2.5”/27.5×2.3”
Παλουκόσελο: KS Lev Integra w/Southpaw Lever 31.6mm
Σέλα: WTB Volt Sport
Λαιμός: KONA XC/BC 35
Τιμόνι: KONA XC/BC 35
Τιμή: 3.699,00€
Αντιπρόσωπος: www.tsirikosbikes.gr

Thursday 17 November 2016

LESSONS PACK DISCOUNT !!!!

LESSONS PACKAGES
3 lessons : 75 euro
5 lesson : 100 euro
10 lessons: 150euro
the packages are not nominal ( you can share it with a friend ), has no expiration date, does not need to be used in consequential lessons and they need to payed in advance.



Monday 17 October 2016

TEST: #RIDE COMPOSITES Carbon rims - race test by Marios BigPapa

Με την ραγδαία ανάπτυξη της ποδηλατικής τεχνολογίας τα τελευταία δύο- τρία χρόνια σε συνδυασμό με την οικονομική καμπή της ποδηλατικής βιομηχανίας είναι δύσκολο να διαχωρίσει κάποιος με σιγουριά αν όλες αυτές οι αλλαγές που γίνονται στα standards, στα wheel sizes κ.τ.λ. είναι ουσιαστικές ή θέμα marketing ή κάτι λίγο και από τα δύο.
 Μέσα σε αυτό τον οχετό από απόψεις και προτάσεις επιλέξαμε να δοκιμάσουμε κατά πόσο η θεωρία έχει αισθητό αντίκτυπο στην οδήγηση μας και κατά πόσο αυτό αξίζει ή όχι στο δια ταύτα, σε ένα από τα σημαντικότερα μέρη του ποδηλάτου, τις ρόδες. Ο λόγος για τα ασύμμετρα  carbon kevlar στεφάνια RIDE composites (fb:   https://www.facebook.com/Ridecomposites).
Η Ride είναι μια ελληνική εταιρία η οποία κατασκευάζει στεφάνια δικών της προδιαγραφών, σε εργοστάσιο της Άπω Ανατολής (Κίνα), προσφέροντας after sales service και εγγυήσεις (24 μήνες για κατασκευαστικές αστοχίες και 18 μήνες crash replacement).
Η κινηματική μηχανική μας λέει ότι το μειωμένο βάρος του στεφανιού οδηγεί στην μικρότερη ροπή αδρανείας (πρόκειται  για περιστρεφόμενη μάζα όπου ακόμη και λίγα γραμμάρια κάνουν τη διαφορά), το αποτέλεσμα είναι πολύ μεγαλύτερες επιταχύνσεις, ταχύτερο φρενάρισμα και πιο άμεσες αλλαγές κατεύθυνσης. Η ασυμμετρία μας παρέχει ίση τάση στις αριστερές και τις δεξιές ακτίνες οδηγώντας σε έναν πιο στιβαρό και ισορροπημένο τροχό. Η επιλογή του carbon fiber  (ινώδες σύνθετου υλικού) βοηθάει στην απορρόφηση του υψίσυχνου κραδασμού (δεν "συντονίζει" τόσο εύκολα όσο το αλουμίνιο ) ενώ το εξωτερικό στρώμα kevlar παρέχει προστασία στο σχετικά ευαίσθητο από τα χτυπήματα carbon από πέτρες κτλ. Η επιλογή του να είναι hookless (το μικρό κομμάτι υλικού όπου «φωλιάζει» το ελαστικό, απουσιάζει παρέχει ακόμα αυξημένη αντοχή σε χτυπήματα από square edge εμπόδια και snake bites.

Ξεχνώντας ότι ξέρουμε για να μην θεωρηθεί ότι όλα αυτά αποτελούν placebo πήραμε ένα enduro ποδήλατο (Κona Ρrocess 153 2015) με τους εργοστασιακούς τροχούς και με τους ride και ξεκινήσαμε για τον enduro αγώνα στο Πήλιο. Ο αγώνας αποτελούταν από πάνω από 10 χιλιόμετρα special stage  με κάποια κομμάτια πολύ γρήγορων χωματόδρομων και μικρών τεχνικών αναβάσεων με πέτρες, δομώντας μια διαδρομή αρκετά απαιτητική  αγωνιστικής διάρκειας άνω των 21 λεπτών.
Την πρώτη ημέρα η διαδρομή έγινε με χρήση των εργοστασιακών τροχών ενώ για τον αγώνα τοποθετήθηκαν οι Ride. Οι διαφορές έγιναν άμεσα αντιληπτές. Σε έναν αγώνα 21 λεπτών η κόπωση παίζει πρωταρχικό ρόλο, τόσο στα χέρια όσο και στο πετάλι. Παρ' όλο που ανέβασα την πίεση στα ελαστικά (ακόμα και αν δεν χρειαζόταν γιατί http://www.bikeradar.com/mtb/gear/article/keith-bontrager-interview-six-things-we-learned-46802/) για να είμαι σίγουρος ότι δεν θα πάθω λάστιχο ο κραδασμός που μετέβαινε στα χέρια μου ήταν αισθητά μικρότερος σε σχέση με τους τροχούς αλουμινίου. Στα τμήματα των τσιμεντένιων κακοστρωμένων δρόμων όπου οι ταχύτητες ξεπερνούσαν τα 50 km/h και στα πετρόχτιστα σκαλοπάτια που ακολούθησα το ποδήλατο ήταν πολύ πιο σταθερό, ενέπνεε εμπιστοσύνη και δεν "δονούταν" σε αντίθεση με τους εργοστασιακούς τροχούς.
 Όσον αφορά το "πετάλι" στη διαδρομή υπήρχαν κάποιες σύντομες (10-20 μέτρα) ανηφόρες με πέτρες χωρίς ροή καθώς επίσης και κλειστά κομμάτια στα οποία κρινόταν ο αγώνας βάση του πόσο γρήγορα θα ανακτήσεις τη χαμένη σου ταχύτητα. Και σε αυτό τον τομέα οι ρόδες έκαναν τη διαφορά καθώς ο τρόπος με τον οποίο επιτάχυναν ήταν εξαιρετικός, παραδειγματικά ήταν η μοναδική φορά που κατάφερα να ανέβω κάποιες τεχνικές ανηφόρες ακόμα και αν τη προηγούμενη ημέρα το είχα δοκιμάσει αρκετές φορές και όντας και πιο ξεκούραστος.
Αισθητή ήταν και η διαφορά στην ακαμψία καθώς στα κλειστά κομμάτια που έπρεπε να εξαναγκάσεις το ποδήλατο να στρίψει οι τροχοί έμοιαζαν ακλόνητοι, τοποθετούνταν με ακρίβεια όπου τους υποδείκνυες ανεξαρτήτως του τι γινόταν στο έδαφος.
Την επόμενη ημέρα οι ρόδες γύρισαν σε ποδηλατικό κατάστημα προκειμένου να ελεγχθεί κατά πόσο χρειάζονται "μάζεμα" και να ελεγχθεί η τάση των ακτίνων μετά από έναν τόσο απαιτητικό αγώνα. Οι ρόδες παρέμεναν άψογες...

Μπορεί για τον μέσο αναβάτη που θέλει να κάνει τη βόλτα του στο βουνό αυτά τα χαρακτηριστικά να μην είναι τόσο καίριας σημασίας ώστε να επενδύσει ένα πολλαπλό ποσό σε ένα carbon στεφάνι σε σχέση με ένα αλουμινένιο, παρ΄ όλα αυτά κρύβονται και άλλα στοιχεία πέραν αυτού του τεστ. Τα carbon στεφάνια δεν στραβώνουν και δεν κάνουν αμυχές οι οποίες στη συνέχεια μπορεί να οδηγήσουν σε ξεζαντάρισμα των ελαστικών ή φαγωμένα πλαϊνά, πράγμα που μπορεί να καταστήσει πολύ εύκολα άχρηστο ένα στεφάνι για χρήση tubeless . Λόγω του ότι είναι λιγότερο σκληρά (δεν έχει να κάνει με την αντοχή) σκάνε πιο δύσκολα τα λάστιχα από snake bite ενώ τέλος είναι πολύ πιο αξιόπιστα καθώς δεν έχουν κολλήσεις ούτε weak points. Με την επιλογή που προσφέρεται από την Ride το κόστος παύει να είναι πλέον απαγορευτικό.